Ik pakte mijn fluit en blies een paar lange tonen. Op mijn lessenaar stond een sonate van Händel die opa laatst zo mooi had gevonden. Het lukte niet. De lange tonen van het eerste deel zwabberden door de kamer, mijn keel was gespannen en de toon klonk hees. Na een halfuur gaf ik het op, mijn schouders waren verstijfd en mijn rug deed pijn.